مقیاس علاقه اجتماعی

مقیاس علاقه اجتماعی: در سال ۱۹۶۱ راتر[۱] در کنفرانس سالانه انجمن روانشناسی آدلری آمریکای شمالی بر لزوم مقیاس علاقه اجتماعی تاکید کرد(باس و همکاران، ۲۰۰۲). امروزه سه نوع مقیاس علاقه اجتماعی وجود دارد . علاقه اجتماعی سولیمان، شاخص علاقه گرید، تسینگ و فریدلند و شاخص علاقه اجتماعی کراندال. از ترکیب دو شاخص اخیر لیک و ویلیانر نیز مقیاسی برای سنجش علاقه اجتماعی به وجود آوردند(کرلت و همکاران، ۱۹۹۹). در این فایل به معرفی شاخص علاقه اجتماعی کراندال می پردازیم.(توضیحات کامل در داخل فایل).

تعریف نظری

علاقه اجتماعی از دو کلمه علاقه و اجتماع تشکیل شده است. تعاریف مختلفی وجود دارد. از نظر شولتز استعداد مادر زادی برای همکاری با دیگران جهت رسیدن به هدف های شخصی و اجتماعی (شولتز و شولتز[۲]،۱۳۷۰ به نقل از آزاد، ۱۳۸۸) از دیدگاه فیست: نگرش ارتباط داشتن با کل بشریت و همدلی با هر عضو نژاد انسان (فیست و فیست[۳]، ۱۹۳۵، به نقل از آزاد ،۱۳۸۸)

تعریف عملیاتی

علاقه اجتماعی: از طریق مقیاس آن که توسط کراندال تهیه شده است ، ارزیابی می گردد. در این مقیاس فرد با ۲۴ عبارت دوتایی روبرو می شود و با انتخاب گزینه ای که ترجیح می دهد ، علاقه اجتماعی خود را نشان می دهد . این عبارت ها با صفات مثبتی هستند که با آن علاقه به غیر خود سنجیده می شود.

منابع

آزاد، حجت(۱۳۸۹). اخلاق اجتماعی. فصلنامه فرهنگ کوثر. سال سیزدهم. ش ۸۳٫ ص ۱۹۲٫

شولتز، دوآن، شولتز، سیدنی آلن، (۱۹۹۰). نظریه های شخصیت. ترجمه یوسف کریمی و همکاران (۱۳۷۸). تهران: نشر هما۔

فیست، جس، فیست، گریگوری جی. (۱۹۳۵). نظریه های شخصیت. ترجمه یحیی سید محمدی (۱۳۸۴).انتشارات روان.(توضیحات کامل در داخل فایل).